Starsza, jednak bardziej bieżąca nazwa obecnego narodowego rezerwatu przyrody Tofowisko Izerki. Znajduje się po obydwu stronach rzeczki Izerki nad jednoimienną osadą pomiędzy Wlaszskim i Środkowym Grzbietem Izerskim. Zawiera kilka wierzchów. Torfowisko to jest częściowo dostępne turystom w formie Ścieżki naucznej. Przez środek rezerwatu przechodzi tzw. Szosa Izerska (tylko dla pieszych i kolarzy) prowadząca z Izerki na Smiedawą. Torfowisko to leży w wysokości 860m n.p.m. i występuje tu mnóstwo roślin torfowych, oraz wielkie powierzchnie kosodrzewiny.
Rośnie tu takż cenny jakowiec zakrsly i jako jedyna czeska lokalizacja cieszy się także pierwotnym porostem wrzosowca czterorządowego. Z ptaków gnieździ tutaj na przykład dzwoniec pospoity. Ciekawy jest również Szafirowy potok uchodzący do Izerki na dolnym końcu torfowiska, który w przeszłości był znanym wykopaliskiem kamieni szlachetnych (szafirów, rubin czy mnóstwa innych).